Κουρδίζοντας την κλασική κιθάρα σας… με το αυτί!

Αν και είναι σίγουρα πιο εύκολο να χρησιμοποιήσετε ένα κουρδιστήρι και απλώς να ακολουθήσετε τις ενδείξεις που αναβοσβήνουν, το να μάθετε να κουρδίζετε την κιθάρα σας με το αυτί έχει απίστευτα πολλά οφέλη. Δείτε πώς να ξεκινήσετε!

Το πρώτο προφανές ερώτημα που μπορεί να θέσετε είναι το εξής: “Γιατί να μη χρησιμοποιήσω απλώς ένα κουρδιστήρι;”

Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει τίποτα κακό με τη χρήση κουρδιστηρίου.

Δεδομένου ότι δεν έχω perfect pitch (τέλεια ακοή), συνήθως χρησιμοποιώ ένα κουρδιστήρι για να κουρδίσω μια χορδή και στη συνέχεια κουρδίζω τις άλλες με το αυτί.

Στο παρελθόν, στην πραγματικότητα βασίζομουν εντελώς σε ένα κουρδιστήρι και δεν έκανα τον κόπο να κουρδίσω με το αυτί. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, μ’ αρέσει να ξοδεύω αρκετά λεπτά στο κούρδισμα όταν πιάνω για πρώτη φορά την κιθάρα μου το πρωί.

Όταν κουρδίζετε με το αυτί, πρέπει να ακούτε “ενεργά” και όχι “παθητικά”, πράγμα που κάνει μεγάλη διαφορά.

Στα αρχικά στάδια, αυτή η διαδικασία είναι δύσκολη, μπορεί να σας πάρει 10-15 λεπτά (!) για να κουρδίσετε την κιθάρα σας, και ίσως να σκέφτεστε ότι χάνετε χρόνο από την εξάσκησή σας.

Είναι λοιπόν χάσιμο χρόνου;

Καθόλου, διότι έτσι αναπτύσσετε το αυτί σας και το εκπαιδεύετε.

Κάθε μέρα που κουρδίζετε χωρίς να χρησιμοποιείτε το κουρδιστήρι, εξελίσσεστε ως μουσικός.

Πολλές φορές, στη μέση ενός κομματιού, η κιθάρα αρχίζει να είναι εκτός κουρδίσματος και πρέπει να:

• Να ακούσω ότι είναι εκτός κουρδίσματος
• Να προσπαθήσω να βρω ποια χορδή είναι εκτός κουρδίσματος.
• Να την κουρδίσω
• Όλα αυτά ενώ παίζω.

Πολλές φορές οι αρχάριοι μαθητές μου αρχίζουν να παίζουν και δεν παρατηρούν καν ότι η κιθάρα είναι εκτός κουρδίσματος.

Αυτό είναι φυσιολογικό και σε καμία περίπτωση δεν υποδηλώνει έλλειψη “μουσικού ταλέντου”. Απλώς το αυτί τους δεν έχει αναπτυχθεί.

Όταν ήμουν νεότερος είχα το ίδιο πρόβλημα επειδή χρησιμοποιούσα συνέχεια το κουρδιστήρι. Το να αφιερώσετε χρόνο για να κουρδίζετε με το αυτί είναι ένα από τα καλύτερα πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να το αναπτύξετε.

Το κούρδισμα “του βιολιού”

Θα μοιραστώ μαζί σας μια κοινή τακτική που χρησιμοποιούν οι βιολιστές κατά το κούρδισμα του οργάνου τους.

Συχνά συμβαίνει να έχετε δύο χορδές που δεν είναι κουρδισμένες τέλεια αλλά είναι τόσο κοντά στο σωστό τόνο που δυσκολευόμαστε να καταλάβουμε αν η χορδή είναι πολύ ψηλά ή πολύ χαμηλά.

Είναι σχεδόν εκεί αλλά όχι ακριβώς και δεν είστε σίγουροι προς τα πού πρέπει να γυρίσετε το κλειδί.

Παραδόξως, η λύση εδώ είναι να την κάνετε ακόμα πιο εκτός κουρδίσματος, απλά κουνώντας τα κλειδιά τυχαία δεξιά ή αριστερά.

Όταν το κάνετε αυτό, ξαφνικά γίνεται ξεκάθαρο ότι είναι πολύ ψηλά ή χαμηλά, επειδή μόλις το “ξεκουρδίσαμε” και τώρα ξέρουμε ξεκάθαρα ποια κατεύθυνση είναι η σωστή.

Μου φάνηκε παράξενο λιγάκι την πρώτη φορά που είδα έναν βιολιστή να το κάνει αυτό, επειδή φαινόταν σαν να ξεκουρδίζει το βιολί του επίτηδες.

Ωστόσο, αυτό ακριβώς το έκανε για να διευκολύνει τη διαδικασία του κουρδίσματος.

Την επόμενη φορά που θα δυσκολευτείτε να καταλάβετε προς ποια κατεύθυνση πρέπει να γυρίσετε τα κλειδιά, δοκιμάστε το κούρδισμα του βιολιού!

Κλείνοντας, θα παραθέσω την απάντηση του μεγάλου μουσικού στην ενδιαφέρουσα ερώτηση: “Πώς ακούγεται στην πραγματικότητα το να είσαι εκτός κουρδίσματος;”

“Αν οι δύο χορδές δεν είναι κουρδισμένες μεταξύ τους, θα ακούσετε έναν ήχο “wah-wah” ή μια παρεμβολή μεταξύ των τόνων. Καθώς οι δύο χορδές συντονίζονται περισσότερο, η ταχύτητα του ‘wah-wah’ γίνεται πιο αργή, μέχρι που τελικά εξαφανίζεται: όταν συμβαίνει αυτό, οι δύο χορδές είναι κουρδισμένες μεταξύ τους”.

Θα ήθελα να τελειώσω αυτή την ανάρτηση τονίζοντας ότι δεν πρέπει να θεωρείτε το κούρδισμα ως μια βαρετή εργασία ή ως αγγαρεία, αλλά ως έναν τρόπο εξάσκησης, ενεργητικής ακρόασης, εκπαίδευσης του αυτιού σας.

Ο χρόνος που αφιερώνετε στο κούρδισμα και στην προσεκτική ακρόαση είναι μια καλή επένδυση.